مروری بر خرده فرهنگ موتورسواری آمریکا

(قسمت 5) 

گردآوری و ترجمه:زهرا یوسفی چایجان 

اولین بانوی موتور سوار سبک کروز و چاپر در ایران 

مروری بر کلابهای موتور سواری  بزرگ دنیا  the Big 4 سال تاسیس ، لوگو و تریتوری آنها .

بخش سوم : Hells Angels 

کلاب هلز آنجلز  (فرشتگان جهنم) 

 HAMC

تصویر : رالف هوبرت «سانی» بارگر

 بنیان­گذار باشگاه در سال 1948میلادی شهرستان فونتانا، ایالت کالیفرنیا، نزدیک شهر سان برناردینو (بردوو) است. 

شعار اصلی AFFA

“Angels Forever, Forever Angels”

این نام قبلاً توسط خدمه‌ی بمب‌افکن جنگ جهانی دوم به‌عنوان نام مستعار و به‌عنوان یک فیلم هالیوود (1930آنجلز)‌ درمورد نیروی هوایی جنگ جهانی اول استفاده می­شد. این باشگاه شعبه­ای را در سانفرانسیسکو و اوکلند به ترتیب در سال 1954 و 1957 گسترش داد و در سال 1961 هم در نیوزیلند گسترش یافت. تا سال 1965، هنگامی که توماس سی لینچ، دادستان کل کالیفرنیا، گزارشی‌ درمورد باندهای موتورسیکلت، از جمله هلز آنجلز و فعالیت‌های مجرمانه‌ی آن‌ها نخواسته بود، معروف نبودند. منتقدان دادستان لینچ را به احساساتی بودن متهم کردند، اما گزارش وی به‌شدت در رسانه ملی آمریکا تبلیغ شد. سپس شخصی به نام هانتر اس . تامپسون منطقه و فعالیت‌های فرشتگان جهنم در سانفرانسیسکو را موضوع اولین کتاب خود قرار داد، با عنوان: هلز آنجلز حماسه‌ای عجیب و وحشتناک (1966) منتشر گردید. اس تامپسون با بسیاری از اعضا دوست شد، اما در نهایت این باشگاه علیه او شدند و او را کتک زدند.

اما تحسین ویژه و خاص وی از “رالف (سانی) بارگر، پرزیدنت” (رهبر هلز) و رئیس کلوپ چارتر اوکلند، به تبدیل بارگر به چهره‌ی عمومی باشگاه و سخن‌گوی ملی بسیار کمک کرد. شعار آن‌ها این است: “فرشتگان برای همیشه، برای همیشه فرشتگان” [1] (سنتی – مدرسه قدیمی)

“وقتی ما درست کار می­کنیم، ‌هیچ‌کس به‌ خاطر نمی­آورد. وقتی ما اشتباه می­کنیم، ‌هیچ‌کس فراموش نمی­کند.” [2] (گفتار خاص، یک درصدی)

این باشگاه در سراسر جهان، در 287 شهر 467 شعبه در 59 کشور تأسیس شد.

یک باشگاه موتور سیکلت غیرقانونی است و یکی از بزرگترین باشگاه های موتورسیکلت یاغی در جهان و رقیب اصلی باشگاه Outlaw است. 

عضویت در Hells Angels محدود به مردانی است که موتورسیکلت های ساخت آمریکا با اندازه و کاستوم های خاصی دارند.   

رالف هوبرت «سانی» بارگر (زاده ۸ اکتبر ۱۹۳۸) یک موتور‌سوار، نویسنده و بازیگر غیرقانونی آمریکایی است. او نویسنده پنج کتاب است و در تلویزیون و سینما ظاهر شده است.

در 11 آوریل 1970، بارگر به اتهام مواد مخدر پس از دستگیری دونالد هاوارث، مدیر املاک استودیوی فیلم و آقای آمریکا در سال 1967 از استودیو سیتی، در حالی که با 17 اونس کوکائین و 30 اونس هروئین به سمت خانه بارگر می رفت، دستگیر شد. ارزش خرده فروشی تخمینی 350000 دلار در یک چمدان. بارگر در ژوئن 1970 برای مبارزه با اتهامات، به طور موقت از ریاست شعبه اوکلند استعفا داد، اما چند ماه پس از اینکه جانشین او، جان “جانی آنجل” پالومار، به دلیل تیراندازی به یک متصدی بار به ده سال زندان محکوم شد، به این سمت بازگشت. اتهامات مواد مخدر علیه بارگر بعداً رد شد، اگرچه هاوارث مجرم شناخته شد و به پنج سال حبس ابد محکوم شد. بارگر اما پس از خروج از جلسه دادگاه به نود روز زندان محکوم شد

فرشته‌های جهنم در ۱۷ مارس سال ۱۹۴۸ توسط خانواده بیشاپ، مهاجران جنگی آمریکایی در فونتانا، کالیفرنیا و به دنبال ادغام اعضای سابق کلوب‌های موتورسیکلت رانی مثل (حرام‌زاده های عصبانی بلومینگتون) آغاز به کار کرد.

نامزدها به منظور تبدیل شدن به یکی از فرشته‌های جهنم باید دارای گواهینامه رانندگی معتبر، یک موتور سیکلت با ظرفیتی بیش از 750cc و ترکیبی مناسب از خصیصه‌های شخصیتی به خصوصی باشند. گفته می‌شود این باشگاه مانع عضویت افراد با سابقه کودک آزاری جنسی و افرادی که برای استخدام در پلیس یا زندان‌بان شدن درخواست داده‌اند می‌شود.

اکثر باشگاه‌های موتورسیکلت غیرقانونی به زنان اجازه نمی‌دهند که به عضویت کامل پچ درآیند. در عوض، در باشگاه‌های 1 درصد، زنان در گذشته به‌عنوان مطیع یا قربانی مردان به تصویر کشیده شده‌اند، به عنوان دارایی رفتار می‌شوند، مجبور به فحشا یا قاچاق مواد مخدر در سطح خیابان می‌شوند، و اغلب مورد آزار جسمی و جنسی قرار می‌گیرند.  نقش آنها به عنوان پیروان مطیع و موقعیت آنها به عنوان اشیا. ادعا می شود که این زنان هر گونه دستمزدی را که دریافت می کنند به شرکای خود یا گاهی به کل باشگاه می پردازند. به نظر می رسد که این امر باعث می­شود که این گروه ها به شدت از نظر جنسیتی تفکیک شوند. اما همیشه اینطور نبوده است، زیرا در دهه‌های 1950 و 1960، برخی از  چارتر های هلز (Berdoo) از بخش‌های Hells Angels دارای ممبر و  اعضای زن بودند.

تحقیقات آکادمیک روش شناسی مطالعات قبلی را به عنوان “مبهم و مبهم” و فاقد اطلاعات جمعیتی شرکت کنندگان مورد انتقاد قرار داده است. چنین گزارش‌هایی ممکن است اظهارات روشن و تحلیل‌های معتبری در مورد نقش زنان مرتبط با باشگاه‌های موتورسواری غیرقانونی داشته باشند، اما تعداد کمی بیان می‌کنند که چگونه به چنین نتایجی رسیده‌اند. یکی اعتراف می‌کند که «مصاحبه‌های [او] با زنان موتور ‌سوار محدود بود تا مبادا اهداف [او] توسط همراهان مردشان سوءتعبیر شود» و این گونه دیدگاه‌ها درباره زنان به خودی خود اسطوره‌ای و «تحقیق جنسیتی» است، با استفاده از روش‌شناسی و روش‌شناسی عمیقاً ناقص. در خدمت دو هدف بسیار سیاسی حفظ اسطوره سلطه مردان بر زنان و تقویت انحراف اعضای باشگاه مردانه است.

این افسانه ها در مورد زنان عبارتند از: اینکه آنها زنان تابع طبقه کارگر هستند که به عنوان وسایلی برای مراسم جنسی باشگاهی استفاده می شوند. سخت گزیده و از نظر سیاسی محافظه کار هستند. و اینکه آن‌ها برای مردان موتور‌سوار و کلوپ‌ها «پول‌ساز» هستند، به‌عنوان فاحشه، ساقی‌، برهنه‌پوش یا رقصنده‌هایی که مجبور می‌شوند پول خود را به باشگاه بسپارند.

مقاله ای در سال 1990 به تغییر نقش زنان در کلوپ های موتورسیکلت غیرقانونی اشاره کرد، و مقاله ای در سال 2000 بیان کرد که آنها اکنون دارای هوش سیاسی و هستند و روایت های زندگی خود را بازنگری می کنند. زنی که او و همسالانش را درک می کرد، گفت: “ما این کار را انجام دادیم. به آنها نشان دادیم که زنان واقعی هستیم که با مردان واقعی سر و کار داریم. من زندگی با یکی از اعضای OMC را ترجیح می دهم تا کسی که در این سیستم نقش بسته است.” یک زن در سال 2001 کار قبلی مردان را در مورد زنان در دنیای باشگاه موتور سیکلت غیرقانونی با گفتن “مردانی که نوشتند باید گوشتخوار باشند” توصیف کرد. آنها [زنان] بخشی از صحنه هستند زیرا می خواهند باشند و از آن لذت ببرند. این زنان از نقش های کلیشه ای تعریف شده جامعه جدا شده اند و با دنیای موتور سواران  ” به آزادی”  دست پیدا کرده اند.

موتور ‌سواران غیرقانونی سرشناس از لحاظ تاریخی سفیدپوست بوده‌اند و باشگاه‌های آنها معمولاً منحصراً از نظر نژادی همگن هستند. منابع دیگر صراحتاً بیان می‌کنند که «به استثنای معدود، سیاه‌پوستان از عضویت یا سوار شدن در باشگاه‌های موتور سواری یک درصد محروم می‌شوند». میانگین سنی برای یک باشگاه مورد مطالعه 34 سال بود. 

 بسیاری از موتور سواران دارای عضویت دوگانه در باشگاه های موتور سواری و گروه های برتری طلب سفیدپوست هستند.

توماس بارکر: “متعصبان روی موتور: پیوندهای بین برتری طلبان سفیدپوست و باندهای موتور سوار”، باندهای موتورسوار و جنایات سازمان یافته فراملی (2014) در باشگاه‌های سیاه‌پوست، باشگاه‌های سفیدپوست، و باشگاه‌های مکزیکی و اسپانیایی‌زبان دیگر وجود دارند.

 اگرچه به نظر نمی‌رسد که نژاد به‌عنوان یک عقیده یا جهت‌گیری فلسفی برای آنها مهم باشد، تقریباً همه باشگاه‌ها از نظر نژادی غیرقابل اختلاط هستند. ادعا می شود که تبعیض نژادی در باشگاه ها منجر به ایجاد باشگاه های رقیب در گذشته شده است، مانند باشگاه موتور سواری مغول پس از رد اعضا توسط بخش محلی، در Hells Angels برخی از باشگاه‌ها یا بخش‌های انفرادی اکنون چند نژادی هستند، اما تعداد «باشگاه‌های موتور ‌سواری برتر نژاد سفید در سراسر کشور در حال افزایش است».

The Hells Angels, a notorious motorcycle club with members around the world, held a memorial ride Thursday for Robert Donald Peterson, a 74-year-old former member of the club who recently died and had lived in the Oshawa area.
The ride began at 11 a.m. and departed from Davis Drive in Newmarket. The estimated 800-plus riders travelled down Highway 404 to a destination in Toronto around Carlaw and Eastern avenues.
Earlier in the morning, prior to the run, patched members of the Hells Angels along with many other motorcycle clubs from across Canada gathered at a staging area just off Highway 404 near Davis Drive at a business park in an industrial area.

اکثریت اعضای باشگاه های موتورسواری غیرقانونی سابقه کیفری جدی ندارند و وضعیت قانون شکنی خود را در سطح اجتماعی بیان می کنند و کلمه “قانون” را با بی توجهی به قانون گروه هایی مانند انجمن موتورسواران آمریکا و (مثلا کلاه کاسکت به سر نکردن در هنگام سواری از خلاف قوانین موتورسواری است. ) نه قوانین دولتی؛ یکی می دانند.

همچنین باشگاه‌های موتورسواری غیرقانونی مانند باشگاه‌های موتور سیکلت زنان وجود دارند که علائم، رنگ‌ها، ساختار سازمانی و تزئینات مشابهی مانند لباس‌های چرمی معمول باشگاه‌های غیرقانونی دارند.

در پیامی که توسط  رهبر فقید این گروه موتور سواری آمریکایی  نوشته شده بود؛ نماد موتورسیکلت‌ در مورد داشتن یک «زندگی خوب» و«آزادی» منعکس می‌شد و در ادامه فرشتگان را به‌عنوان یک «کلوب شگفت‌انگیز» تمجید می‌کرد.

Ralph Hubert “Sonny” Barger Jr. “سانی بارگر”، سرانجام پس از یک دوره کوتاه مبارزه با سرطان در 29 ژوئن 2022 در کنار عزیزانش از جمله همسرش زورانا در سن 83 سالگی درگذشت.

پس از آن من بر آن شدم تا به‌خاطر دوستداران این سبک موتورسواری در کشور ایران، این مجموعه مقالات و کتابم را ترجمه و در اینجا به استحضار شما علاقه‌مندان برسانم.

https://sonnybarger.myshopify.com/

[1] AFFA “Angels Forever, Forever Angels”

[2] “When we do right, no one remembers. When we do wrong, no one forgets“